Project
Synthese van pesticide metabolieten
Chemische gewasbeschermingsmiddelen (pesticiden) worden gebruikt in de land- en tuinbouw om onkruid, schimmels en insecten te bestrijden. Resten (residuen) van pesticiden en/of van hun afbraakproducten (metabolieten) komen terecht in het milieu, onze voeding en ook in mens en dier. Om deze metabolieten te kunnen meten ontbreken in veel gevallen de benodigde analytisch referentiestandaarden.
Pesticiden worden op grote schaal gebruikt in de land- en tuinbouw. Binnen de EU wordt gestreefd naar een halvering van het gebruik per 2030 (Green Deal). Dit moet leiden tot een verminderd vóórkomen in milieu, voeding, en mens en dier. De beoogde lagere blootstelling aan pesticiden wordt gemonitord door meten van monsters (grond, water, voeding, bloed, urine). Hierbij dienen niet alleen de pesticiden als zodanig, maar ook hun afbraakproducten/metabolieten te worden gemeten om een compleet beeld te krijgen. Daarnaast zijn voor bepaalde metingen ook isotoop gelabelde metabolieten nodig om een goede kwantitatieve analyse mogelijk te maken.
Inventarisatie
Voor veel metabolieten zijn geen analytische referentiestandaarden beschikbaar. Voor de isotoop gelabelde analogen geldt dit in nog sterkere mate. Het doel van dit project is het beschikbaar krijgen van deze standaarden door deze te laten synthetiseren. Hiervoor zal eerst een inventarisatie gedaan worden van de meest relevante metabolieten. Voor voeding wordt hierbij gekeken naar residu-definities (Verordening (EG) Nr. 396/2005)), voor biologische matrices (blood, urine) naar het metabolisme (o.a. DAR/RAR uit registratiedossiers en literatuur). Vervolgens wordt geprioriteerd waarbij ook het verwacht vóórkomen wordt meegenomen. Voor de geprioriteerde metabolieten en hun labels wordt de mogelijkheid tot synthese nagegaan bij verschillende providers.
Op basis van de mogelijkheden wordt een opdracht verstrekt tot synthese. De aangeleverde standaarden zullen vervolgens gemeten worden met LC-(HR)MS/MS. Retentietijd en massaspectrometrische karakteristieken worden in een database vastgelegd. De standaarden zullen vervolgens beschikbaar worden gesteld voor analyses binnen monitoringsprojecten (voeding, humane biomonitoring).