Uniforme naamgeving voor houtige gewassen en vaste planten
Het is lastig praten over een plant als kweker, handelspartner en consument verschillende namen gebruiken. Praktijkonderzoek Plant & Omgeving (PPO) stelt daarom regelmatig namenlijsten op voor uniforme naamgeving van houtige gewassen en vaste planten.
De wetenschappelijke naamgeving
De regels voor het vaststellen van de wetenschappelijk naam zijn helder. Hoe meer soorten aan elkaar verwant zijn, hoe meer de namen op elkaar lijken. Maar hoe weet je of soorten aan elkaar verwant zijn? Vele hebben hun naam gekregen in de tijd dat de naamgevers alleen af konden gaan op uiterlijke kenmerken.
Tegenwoordig blijkt de plantenindeling niet altijd correct te zijn. DNA-analyses wijzen uit dat sommige planten minder verwant zijn aan elkaar dan gedacht of juist meer. Dat betekent dat families gesplitst worden of juist samengevoegd, waardoor ook de wetenschappelijke namen kunnen veranderen. Bovendien ontstaan regelmatig nieuwe cultivars die ook een nieuwe naam nodig hebben.
Catalogi en etiketten aanpassen
Bij herindeling krijgen de planten dus soms nieuwe namen. Botanische tuinen nemen de veranderde namen vaak als eerste over. Daarna volgen Wikipedia en de consumenten. Kwekers kunnen dan niet achterblijven, al is de verandering voor hen vooral een kostenpost. Zij hebben vaak dikke catalogi en veel etiketten die ze moeten aanpassen.
Maar als ze de namen veranderen, willen de kwekers ook dat het goed gebeurt. Daarom stellen onderzoekers van PPO iedere vijf jaar een nieuwe wetenschappelijke namenlijst op; één voor houtige gewassen en één voor vaste planten. Grote veranderingen, zoals andere geslachtsnamen, splitsing of samenvoegen van plantensoorten, doen ze eens in de tien jaar. Zo weet iedereen wat de nieuwste namen zijn, maar hebben kwekers wel de tijd om de veranderingen door te voeren.
Grote belangstelling voor de lijsten
De lijsten zijn een uitkomst, niet alleen voor Nederlandse kwekers, maar ook voor buitenlandse kwekers en handelspartners in de rest van Europa en Amerika. De onderzoekers zetten de lijsten om in boekjes, schrijven er artikelen over wijzigingen en publiceren alle informatie op de website www.internationalplantnames.com.